Μία κλινική μελέτη περίπτωσης: Μουσικοθεραπεία με ένα Υπερ-Ορθόδοξο Εβραίο αγόρι με δυσκολίες συμπεριφοράς και αναπτυξιακές ελλείψεις

Περίληψη

Αυτή η μελέτη αφορά τον Josh, ένα Ισραηλινό πεντάχρονο παιδί, σε μία Υπερ-Ορθόδοξη Εβραϊκή κοινότητα. Ο Josh (ψευδώνυμο), παραπέμφθηκε για μουσικοθεραπεία λόγω της μη-συμβατής για την ηλικία του ανάπτυξη και τις δυσκολίες του ως προς την συναισθηματική του αυτορρύθμιση. Οι τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων και των συμπεριφορών του Josh θεωρήθηκαν αντικρουόμενες με τις Υπέρ-Ορθόδοξες κοινωνικοπολιτισμικές συμβάσεις. Η οικογένεια και η κοινότητα εντός της οποίας ζούσε ο Josh δίσταζαν να συμπεριλάβουν και να αποδεχτούν τις δυσκολίες του. Ως ένας μη Υπερ-Ορθόδοξος μουσικοθεραπευτής, η διαπολιτισμική θεραπευτική διαδικασία ανέδειξε ουσιαστικά ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο μου στην φροντίδα του Josh. Ένα ερώτημα ήταν το εάν όφειλα να βοηθήσω τον Josh να αποκαλύψει την αυθεντική ζωηρή προσωπικότητά του, σε αντίθεση με τις συμβάσεις της κοινότητάς του, ή αντιθέτως να τον βοηθήσω να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της συντηρητικής και αυστηρής κοινότητάς του. Κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας, η μητέρα του Josh εξέφρασε δυσκολία στο να αποδεχτεί τον χαρακτήρα του, κάτι που θεώρησα ως ένδειξη απόρριψης. Αυτή η εμπειρία φάνηκε να προκαλεί φόβο στον Josh ότι μπορεί να εγκαταλειφθεί από τη μητέρα του και να αποζητά έναν δεσμό προσκόλλησης με κάποιον που τον κατανοεί και τον αποδέχεται. Κατά τη διάρκεια των συνεδριών παίζαμε, αυτοσχεδιάζαμε, τραγουδούσαμε και δημιουργήσαμε μια αίσθηση σύμπνοιας. Ως αποτέλεσμα, ο Josh αισθάνθηκε άνετα να εκφράσει την ζωηρή προσωπικότητά του. Έτσι, το παιδί που ξεκίνησε με μία ανώριμη δυνατότητα αυτοέκφρασης, ανέπτυξε αυτορρυθμιζόμενη συνοχή έκφρασης μέσω της φωνής, των ηχογραφήσεων, των αυτοσχεδιασμών και της επικοινωνιακής μουσικότητας. Η θεραπευτική σχέση που δεν επιχείρησε να τον «διορθώσει» αλλά να τον συμπεριλάβει και να τον αποδεχτεί, οδήγησε τον Josh να υιοθετήσει πιο αποτελεσματικές στρατηγικές συμπεριφοράς, επικοινωνίας και συναισθημάτων, που με τη σειρά τους βοήθησαν στην κατάκτηση συναισθηματικής αυτορρύθμισης. Συμπερασματικά, ο Josh κατόρθωσε ως παιδί να διατηρήσει την πολυπλοκότητα της έντονης προσωπικότητάς του αλλά και να αποδεχτεί τις συντηρητικές κοινωνικές συμβάσεις της Υπερ-Ορθόδοξης κοινότητας.