Προσαρμόζοντας τη θεραπευτική πρακτική εν μέσω της πανδημίας Covid-19: Εμπειρίες, μαθήματα και παρατηρήσεις μίας μουσικοθεραπεύτριας από την προσφορά διαδικτυακής μουσικοθεραπείας με γυναίκες θύματα εμπορίας ανθρώπων
DOI:
https://doi.org/10.56883/aijmt.2022.128Λέξεις-κλειδιά:
διαδικτυακή μουσικοθεραπεία, γυναίκες θύματα εμπορίας ανθρώπων, covid-19, θεραπευτική παρουσία, επικοινωνία, αλληλεπίδραση, γλωσσικά εμπόδια, περίεξη [containment], μουσικό κράτημαΠερίληψη
Η παρούσα αναφορά περιγράφει ένα υβριδικό πρόγραμμα 10 εβδομάδων όπου πραγματοποιήθηκαν δια ζώσης και διαδικτυακές συνεδρίες σε ένα καταφύγιο στη νότια Αγγλία για γυναίκες που είχαν διασωθεί από κύκλωμα εμπορίας ανθρώπων. Λόγω των περιορισμών που εφαρμόστηκαν για την πανδημία Covid-19, οι τρεις τελευταίες συνεδρίες του πιλοτικού προγράμματος πραγματοποιήθηκαν μέσω διαδικτυακής τηλεδιάσκεψης (Skype). Από τα αποτελέσματα του προγράμματος προκύπτει ότι, παρ’ όλες τις προκλήσεις, η διενέργεια διαδικτυακών συνεδριών ήταν ωφέλιμη και προτιμότερη από τη γενική παύση της μουσικοθεραπείας. Η συνεχιζόμενη επαφή και η παροχή ενός ασφαλούς θεραπευτικού χώρου εκτιμήθηκε ιδιαίτερα. Αυτή η αναφορά διερευνά τα οφέλη και τις προκλήσεις διεξαγωγής μουσικοθεραπευτικών συνεδριών μέσω ενός διαδικτυακού περιβάλλοντος σε αντιπαράθεση με τις δια ζώσης συνεδρίες.
Λήψεις
Δημοσιευμένα
Τεύχος
Ενότητα
Άδεια
Πνευματική ιδιοκτησία (c) 2024 Lorraine McIntyre
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 4.0.