Προσαρμογή στην αλλαγή, καλωσορίζοντας την ετερότητα

Περίληψη

Το δεύτερο τεύχος του Approaches το 2020 βρίσκει τον κόσμο ακόμη εν μέσω της πανδημίας του COVID-19. Οι επαγγελματίες μουσικοθεραπείας, οι εκπαιδευτικοί και οι ερευνητές συνεχίζουν να προσαρμόζουν τις πρακτικές τους δημιουργικά και να αναπτύσσουν νέους τρόπους εργασίας καθώς αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις που θέτει η πανδημία. Αυτό που καθίσταται σαφές είναι ότι πολλές από αυτές τις αλλαγές δεν είναι απλώς προσωρινά μέτρα. Αντ’ αυτού, έχουν τη δυνατότητα να διευρύνουν την πρακτική, την έρευνα και τη θεωρία, οδηγώντας σε μια επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο η μουσικοθεραπεία μπορεί να ασκηθεί, να εννοιολογηθεί, να διδαχθεί και να μελετηθεί. Καθώς αυτή η επανεξέταση γίνεται σταδιακά εμφανής (Lawes, 2020· Molyneux et al., 2020· Rizkallah, 2020), ενθαρρύνουμε την υποβολή κειμένων στο περιοδικό που εξετάζουν τις επιπτώσεις της πανδημίας για τη μουσικοθεραπεία σε τοπικό, εθνικό ή διεθνές επίπεδο.

Παρόλο που δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στην πανδημία, το περιεχόμενο αυτού του τεύχους του Approaches φέρνει στο προσκήνιο κοινωνικοπολιτισμικές προοπτικές και βασικά ζητήματα γύρω από το ρόλο της μουσικοθεραπείας στη γήρανση και τη φροντίδα στο τέλος της ζωής. Αυτά τα ζητήματα βέβαια μπορούν κάλλιστα να ενημερώσουν και να συσχετιστούν με το πώς ανταποκρινόμαστε επαγγελματικά και κοινωνικά στον COVID-19. Οι Kirkwood και συνεργάτες παρουσιάζουν μια σύνοψη μιας μελέτης σκοπιμότητας σχετικά με τη μουσικοθεραπεία στην ανακουφιστική φροντίδα, ενώ η Segall εξερευνά τη στάση των μουσικοθεραπευτών προς την ευεξία και τη γήρανση αναφορικά με τα προγράμματα σπουδών. Και τα δύο κείμενα συνδέονται με το υποκείμενο θέμα του ειδικού ένθετου που εμπεριέχεται σε αυτό το τεύχος. Με επιμέλεια του Γιώργου Τσίρη και του Enrico Ceccato, αυτό το ένθετο είναι αφιερωμένο στις μεσογειακές προοπτικές για την άνοια και τη φροντίδα στο τέλος της ζωής καταγράφοντας τη μουσικοθεραπεία σε οκτώ χώρες. Οι διάφορες αναφορές χωρών καταδεικνύουν την αλληλεπίδραση μεταξύ πολιτισμού και πρακτικής, και τα διαφορετικά μονοπάτια ανάπτυξης που έχει ακολουθήσει η μουσικοθεραπεία στην περιοχή της Μεσογείου. Μερικά από αυτά τα μονοπάτια ταιριάζουν πιο άνετα με τις κυρίαρχες δυτικές αφηγήσεις της μουσικοθεραπείας ως σύγχρονου επαγγελματικού πεδίου, ενώ άλλα μονοπάτια συνδέονται στενότερα με παραδοσιακές και, μερικές φορές, μυστικιστικές χρήσεις της μουσικής σε θεραπευτικές τελετουργίες. Τα άρθρα των Katušić και Konieczna-Nowak, και των Abdulbaki και Berger – αν και δεν αποτελούν μέρος του ειδικού ένθετου – προσφέρουν εξίσου πλούσιες κοινωνικοπολιτισμικές προοπτικές εξερευνώντας τα θεραπευτικά όρια στην κλινική πρακτική των Κροατών και Πολωνών μουσικοθεραπευτών, και την παροχή της μουσικοθεραπείας σε περιβάλλοντα υποδοχής Σύριων προσφύγων αντίστοιχα.

Στο σύνολό του – συνυπολογίζοντας την επιλογή των άρθρων, αναφορών, βιβλιοκριτικών και αναφορών από συνέδρια – το τεύχος αυτό σκιαγραφεί μια πλούσια ταπισερί μουσικοθεραπευτικής πράξης καταγράφοντας φωνές και προοπτικές, μερικές από τις οποίες ίσως να μην συμβαδίζουν εύκολα με τον επικρατούμενο λόγο στο πεδίο. Αυτή η ανοικτότητα προς την ετερότητα είναι ένα ολοένα και πιο σημαντικό συστατικό του ήθους του Approaches αναλογιζόμενοι την ανάγκη για περαιτέρω διερεύνηση του πώς τα θέματα περί δικαιοσύνης, ισότητας, καταπίεσης και περιθωριοποίησης επηρεάζουν τη δημιουργία πρακτικής και γνώσης στο πεδίο (Norris, 2020· Whitehead-Pleaux & Tan, 2013).

Κλείνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε τρεις συναδέλφους που αποχωρούν από τη συντακτική μας ομάδα στο τέλος του έτους: τη Daphne Rickson, τη Neta Spiro και τη Laura Corrigan. Η καθεμιά τους έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του περιοδικού. Η Daphne εντάχθηκε στη συντακτική επιτροπή το 2013 και τρία χρόνια αργότερα έγινε αναπληρώτρια συντάκτρια και συνεργάστηκε επιμελώς με πολλούς συγγραφείς και κριτές. O ευαίσθητος, αυστηρός και διορατικός της τρόπος εργασίας προώθησε και εκπροσώπησε θερμά το ήθος του Approaches και διεύρυνε την εμβέλεια του περιοδικού. Η κληρονομιά της θα συνεχίσει να επηρεάζει και να εμπνέει το συλλογικό μας έργο. Ομοίως, η διεπιστημονική εμπειρογνωμοσύνη της Neta συνέβαλε καθοριστικά στην προαγωγή του έργου μας ως περιοδικού μουσικοθεραπείας με ρητή δέσμευση για διάλογο μεταξύ διαφορετικών κλάδων και επαγγελματικών πεδίων. Τέλος, η συμβολή της Laura επεκτάθηκε πέρα ​​από τον τυπικό της ρόλο ως γλωσσικού συμβούλου για να συμπεριλάβει την ανάπτυξη των λεπτομερειών του βιβλιογραφικού συστήματος στον ιστοχώρο μας και του εσωτερικού οδηγού διόρθωσης και γλωσσικής επιμέλειας του περιοδικού. Καθώς ευχαριστούμε την καθεμιά τους, καλωσορίζουμε επίσης θερμά τις νέες μας συναδέλφους που εντάχθηκαν πρόσφατα στην συντακτική ομάδα: Saphia Abou-Amer, Jodie Bloska, Κωνσταντίνα Κατοστάρη, Crystal Luk, Elizabeth Mitchell, Kivijärvi Sanna, Indra Selvarajah και Rachel Swanick.   

Βιβλιογραφια

Lawes, M. (2020). Creating a COVID-19 Guided Imagery and Music (GIM) self-help resource for those with mild to moderate symptoms of the disease. Approaches: An Interdisciplinary Journal of Music Therapy, 1-17. https://approaches.gr/lawes-r20201113/

Molyneux, C., Hardy, T., Lin, Y.-T., McKinnon, K., & Odell-Miller, H. (2020). Together in Sound: Music therapy groups for people with dementia and their companions – moving online in response to a pandemic. Approaches: An Interdisciplinary Journal of Music Therapy, 1-17. https://approaches.gr/molyneux-r20201219/

Norris, M. (2020). A call for radical imagining: Exploring anti-blackness in the music therapy profession. Voices: A World Forum for Music Therapy, 20(3). https://voices.no/index.php/voices/article/view/3167/3081

Rizkallah, M. (2020). The North London Music Therapy Phone Support Service for NHS staff during the COVID-19 pandemic: Α report about the service and its relevance for the music therapy profession. Approaches: An Interdisciplinary Journal of Music Therapy, 1-9. https://approaches.gr/rizkallah-r20201110/

Whitehead-Pleaux, A., & Tan, X. (Eds.). (2013). Cultural intersections in music therapy: Music, health, and the person. Barcelona Publishers.