Αναζητώντας το «λεπτό μέρος» μεταξύ ζωής και θανάτου: Η Σχεσιακή Μουσικοθεραπεία με Έμφαση στη Συμπόνια (CFRMT) και η εφαρμογή της στην τελική διέγερση σε προχωρημένο καρκίνο σε ένα πλαίσιο ανακουφιστικής φροντίδας

Περίληψη

Το παραλήρημα [delirium] και η διέγερση [agitation] είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα τις τελευταίες ημέρες της ζωής για τους ασθενείς με καρκίνο και μπορεί να είναι οδυνηρά για τον ασθενή, την οικογένεια και το προσωπικό. Παρόλο που οι κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν τη σχολαστική αξιολόγηση των πνευματικών και ψυχολογικών παραγόντων και μια ολιστική αντιμετώπιση, στην πράξη (ιδίως σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα) χρησιμοποιείται συνήθως η καταστολή, παρά τις ηθικές, επαγγελματικές και οικογενειακές αμφιβολίες και την κακή επικοινωνία γύρω από αυτήν την πρακτική. Μια προσέγγιση που βασίζεται στη Σχεσιακή Μουσικοθεραπεία με Έμφαση στη Συμπόνια [Compassion-Focused Relational Music Therapy (CRMT)] προτείνει ότι το «λεπτό μέρος» μεταξύ ζωής και θανάτου μπορεί να διερευνηθεί και να κρατηθεί εντός της μουσικής, μειώνοντας ενδεχομένως το άγχος του ασθενή, της οικογένειας και των επαγγελματιών (ένα «τριγωνικό μοντέλο πόνου»), και να προσφέρει μια σημαντική γέφυρα μεταξύ της παροχής φροντίδας και του πένθους. Μια ενσυνείδητη προσέγγιση (αναπνοή, συνείδηση του σώματος, συμπόνια) ενσωματώνεται με τη χρήση του «φωνητικού κρατήματος» και του «νανουρίσματος-μοιρολογιού» [lullament] προκειμένου να υποστηριχθούν τα στοιχεία ενός «καλού θανάτου»: η ασφάλεια, η γαλήνη, η αγάπη, η συγχώρεση και η αποχώρηση. Αυτό το άρθρο περιγράφει μια μελέτη περίπτωσης μιας παρέμβασης CRMT με έναν τερματικό ασθενή που πέθαινε από μεσοθηλίωμα. Παρουσιάζει επίσης το πρωτόκολλο έρευνας μιας μελέτης σκοπιμότητας μεικτής μεθοδολογίας.