Μουσική και υπέρβαση του γήρατος: Μια πολιτισμικά ευαισθητοποιημένη προσέγγιση της γήρανσης

Περίληψη

Η υπέρβαση του γήρατος [gerotranscendence] είναι μια θεωρία για τη γήρανση [ageing], η οποία υποδηλώνει ότι η υπερπροσωπική ωρίμανση και ανάπτυξη είναι εγγενής στην ανθρώπινη ανάπτυξη και διαδραματίζει έναν ζωτικό αναπτυξιακό ρόλο στις μεγαλύτερες ηλικίες. Η ώριμη υπέρβαση του γήρατος [mature gerotranscendence] βιώνεται μέσω μιας μετατόπισης από την ταύτιση με ένα ατομικό εγώ προς την ταύτιση με έναν υπερπροσωπικό Εαυτό. Αυτή η εξέλιξη μπορεί να ενισχυθεί ή να παρεμποδιστεί από τις κοινωνικοπολιτισμικές και προσωπικές εμπειρίες, καθώς και από την προσωπική κοσμοθεωρία του καθενός.

Οι σημερινοί ηλικιωμένοι στην Αμερική είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους και καθένας τους βιώνει το γήρας με έναν μοναδικό τρόπο, απέναντι στον οποίο οι μουσικοθεραπευτές οφείλουν να έχουν ευαισθησία. Μαζί με το ενδεχόμενο να ζήσει κανείς περισσότερα χρόνια πάσχοντας από κάποια χρόνια ασθένεια και έχοντας πιθανές οικονομικές έγνοιες, όσοι προέρχονται από πολιτισμούς με ιστορικό κοινωνικοπολιτισμικών διακρίσεων έχουν να αντιμετωπίσουν επιπλέον προκλήσεις σε σχέση με τη γήρανση. Έτσι, πολλοί από τους ηλικιωμένους σήμερα έχουν αυξημένες πιθανότητες να βιώσουν την υπαρξιακή αμφισβήτηση και την προσωπική ανασφάλεια εντονότερα από τις προηγούμενες γενιές.

Η μουσική χρησιμοποιείται συχνά στη δουλειά που γίνεται με τους ηλικιωμένους σε κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων. Η μουσική έχει επίσης χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά για να διευκολύνει την πνευματική θεραπεία [spiritual healing] και την υπέρβαση. Καθώς η μουσική μπορεί να διαπεράσει τις πολιτιστικές γραμμές όντας ταυτόχρονα και ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την κατασκευή νοήματος, προτείνω ότι η μουσική μπορεί να αποτελέσει έναν ισχυρό και πολιτισμικά ενημερωμένο τρόπο να βοηθηθούν οι ηλικιωμένοι άνθρωποι ώστε να ζήσουν μια ώριμη υπέρβαση του γήρατος.

Αυτό το άρθρο εκφράζει μια γνώμη που βασίζεται στην εμπειρία μου ως μουσικοθεραπεύτριας με υπερπροσωπικό προσανατολισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, υπογραμμίζω τις μοναδικές ψυχοκοινωνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ηλικιωμένοι Αμερικανοί, και προτείνω τη θεωρία της υπέρβασης του γήρατος ως έναν τρόπο κατανόησης των θεραπευτικών τους αναγκών. Στη συνέχεια συζητώ τρόπους και σκέψεις για το πώς η μουσική μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποστηρικτικά απέναντι στην ανάπτυξη της ώριμης υπέρβασης του γήρατος.