Χαρτογραφώντας την ψυχική ανθεκτικότητα: Αναλύσεις μέτρων αξιολόγησης και προτεινόμενες χρήσεις στη μουσικοθεραπεία
DOI:
https://doi.org/10.56883/aijmt.2018.263Λέξεις-κλειδιά:
μέτρα ανθεκτικότητας, αξιολόγηση, ανίχνευση [screening], ψυχομετρικός επανέλεγχοςΠερίληψη
Η ψυχική ανθεκτικότητα [resilience] –η οποία αποτελεί μια διαδικασία και μια ικανότητα προσαρμογής στις δυσμενείς συνθήκες ζωής ή στο άγχος που συσσωρεύεται– φαίνεται να είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους μουσικοθεραπευτές. Ωστόσο, κατά την αξιολόγηση της ψυχικής ανθεκτικότητας παρουσιάζονται διάφορες προκλήσεις. Ελέγξαμε μια σειρά από πηγές (n = 307) και προσδιορίσαμε επτά κλίμακες που παρέχουν ποσοτική μέτρηση του βαθμού ανθεκτικότητας: την κλίμακα ανθεκτικότητας Connor-Davidson (ConnorDavidson Resilience Scale; CD-RISC), την κλίμακα για τη μέτρηση της ανθεκτικότητας παιδιών και νέων (Child and Youth Resilience Measure; CYRM), την κλίμακα Devereux για την αξιολόγηση της νηπιακής ηλικίας (Devereux Early Childhood Assessment; DECA), την κλίμακα για την προδιάθεση στην ανθεκτικότητα (Dispositional Resilience Scale; DRS), την κλίμακα ανθεκτικότητας (Resilience Scale; RS), την κλίμακα ανθεκτικότητας για ενήλικες (Resilience Scale for Adults; RSA) και την κλίμακα ανθεκτικότητας για εφήβους (Resilience Scale for Adolescents; READ). Εξετάσαμε κάθε κλίμακα, εντοπίσαμε τις κυριότερες ψυχομετρικές ιδιότητες και καταλήξαμε σε συμπεράσματα σχετικά με τις πρακτικές χρήσεις τους στη μουσικοθεραπεία (την ανίχνευση [screening], τη σκιαγράφηση ενός προφίλ για την οργάνωση σχετικών παρεμβάσεων και τη μέτρηση των αποτελεσμάτων της θεραπείας). Οι μουσικοθεραπευτές πασχίζουν να προωθήσουν την ευημερία των πελατών τους, και τα μέσα μέτρησης της ψυχικής ανθεκτικότητας μπορούν να παρέχουν έναν τρόπο αξιολόγησης, έναν τρόπο σκιαγράφησης ενός προφίλ με στόχο την παρέμβαση ή έναν τρόπο εγκαθίδρυσης συγκεκριμένων ερευνητικών πρωτοκόλλων που εστιάζουν στις ικανότητες που βασίζονται στην αντοχή. Αυτά τα μέτρα αξιολόγησης ωστόσο μπορούν να δώσουν μόνο ένα στιγμιότυπο των συνολικών μεταβλητών που είναι σε θέση να επηρεάσουν τις ανταποκρίσεις στη θεραπεία, αφού η προσαρμογή είναι σχετική μόνο εντός των ευρέων κοινοτικών συστημάτων στα οποία ανήκει το κάθε άτομο.
Λήψεις
Δημοσιευμένα
Τεύχος
Ενότητα
Άδεια
Πνευματική ιδιοκτησία (c) 2024 Varvara Pasiali, Laree Schoolmeesters, Rebecca Engen
Αυτή η εργασία είναι αδειοδοτημένη υπό το CC Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 4.0.