Μπορούν η μουσικοθεραπεία και η κοινοτική μουσική να συνυπάρξουν σε μία κοινοτικά βασισμένη υπηρεσία μουσικής; Μία ποιοτική διερεύνηση των αναστοχασμών και αντιλήψεων επαγγελματιών στο πεδίο

Περίληψη

Αυτή η μελέτη συμβάλλει στον τρέχοντα επιστημονικό διάλογο σχετικά με το ρόλο της μουσικής στην υγεία και την ευεξία διερευνώντας το πώς η μουσικοθεραπεία και η κοινοτική μουσική παρέχονται εντός μίας κοινοτικά βασισμένης υπηρεσίας μουσικής. Με σημείο εκκίνησης το συνεχές της πρακτικής της μουσικής και της υγείας όπως έχει διατυπωθεί από την Moss (2016), το άρθρο επιχειρεί να διαφωτίσει τα οφέλη αλλά και τα ζητήματα που προκύπτουν από την ένταξη της μουσικοθεραπείας και της κοινοτικής μουσικής εντός ενός κοινοτικού μουσικού προγράμματος. Για την ποιοτική μελέτη πραγματοποιήθηκαν ημι-δομημένες
συνεντεύξεις με τρεις συμμετέχοντες (έναν μουσικοθεραπευτή, έναν μουσικό στην κοινότητα και έναν επαγγελματία που συνδυάζει και τις δύο επαγγελματικές ταυτότητες), όλοι εκ των οποίων δραστηριοποιούνται σε ποικίλα κοινοτικά πλαίσια στην Ιρλανδία. Η ανάλυση των δεδομένων ακολούθησε την ερμηνευτική φαινομενολογική μεθοδολογία του Van Manen (1990). Tα ευρήματα καταδεικνύουν επαναλαμβανόμενα θέματα τα οποία συνάδουν με την υπάρχουσα βιβλιογραφία. Αυτά τα θέματα
συμπεριλαμβάνουν την ανομοιότητα στην κατανόηση και αντίληψη του ρόλου των δύο επαγγελμάτων, την ανάγκη για ξεκάθαρες επαγγελματικές ταυτότητες και ρόλους για τους διάφορους επαγγελματίες στο χώρο της μουσικής και της υγείας, και μία επαυξημένη επίγνωση των ορίων που αφορούν στο εργασιακό πεδίο. Παρόλα αυτά, εκφράστηκε η επιθυμία για περαιτέρω συνεργασία ανάμεσα στα δύο επαγγέλματα και η δυνατότητα για σχεδιασμό μίας οδού που θα συνδυάζει τις ξεχωριστές εξειδικεύσεις της μουσικοθεραπείας, της κοινοτικής μουσικής, αλλά και της μουσικής εκπαίδευσης, με στόχο να ανταποκριθούν στις ανάγκες όσων επωφελούνται από τις κοινοτικές μουσικές εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Καταγράφονται προτάσεις για συνεργασία και παράλληλη εργασία με σκοπό την καλύτερη ανταπόκριση στις ανάγκες όσων χρησιμοποιούν αυτές τις υπηρεσίες. Ο ρόλος ενός θεματοφύλακα είναι σημαντικός για τη διαχείριση των παραπεμπτικών και απαιτείται επικοινωνία ώστε να διασφαλιστεί ότι οι συμμετέχοντες θα έχουν την κατάλληλη παρέμβαση και στο σωστό χρονικό διάστημα. Αυτό το άρθρο προσφέρει σκέψεις και πρακτικές λύσεις για τη βελτίωση της πρακτικής σε κοινοτικά πλαίσια.