Δημιουργία Ενός Ασφαλή Χώρου στην Επιθετικότητα: Μουσικοθεραπεία στην Παιδοψυχιατρική

Περίληψη

Εργαζόμενος κανείς ως μουσικοθεραπευτής σε μία ψυχιατρική μονάδα για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, έρχεται συχνά αντιμέτωπος με επιθετικότητα. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έχουν διαταραχές προσκόλλησης και σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς. Με ποιά μέσα μπορεί να υπάρξει η μουσική στη μουσικοθεραπεία σε αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο εργασίας; Μπορεί να γίνει λόγος για μία τραυματική φύση στη μουσική και το σώμα; Αυτό το άρθρο θα παρουσιάσει μία μελέτη περίπτωσης, όπου η εύρεση ενός ασφαλή χώρου εντός της μουσικοθεραπείας είναι μείζονος σημασίας. Η εκμάθηση και ακρόαση τραγουδιών μπορεί να είναι ένας αναγκαίος τρόπος διασφάλισης ελέγχου για το άτομο, απόκτησης αυτοπεποίθησης και δημιουργίας ενός χώρου για παλινδρόμηση. Μέσω αυτής της διαδικασίας εξεύρεσης ενός ασφαλή και πλαισιωμένου χώρου εντός της μουσικοθεραπείας, προκύπτει η δυνατότητα παιχνιδιού μέσω διάφορων τεχνικών, προσφέροντας ελευθερία για εξερεύνηση και μία μορφή ελέγχου και προβλεψιμότητας. Η μελέτη περίπτωσης καταλήγει με τη σημασία του παιχνιδιού μέσω του οποίου το τραυματικό υλικό μπορεί να αφομοιωθεί μέσω της μουσικής. Ακόμη, επισημαίνεται περιληπτικά ο ρόλος των τραγουδιών στη μουσικοθεραπεία με αυτήν την πληθυσμιακή ομάδα.